Welkom op mijn allereerste blog! Best spannend. Ik heb lang zitten tobben waarover ik zou schrijven. Uiteindelijk besloot ik mijn gevoel te volgen en te schrijven wat er in me opkwam, want dat werkt altijd het beste. 

Ik ben Katrien. Het is dinsdagmiddag, eind april. Ik zit aan het grote schuifraam, met zicht op de tuin. De kerselaar staat momenteel in bloei, hij hangt vol mooie, witte bloemen. Ik kijk, zoals elk jaar, hard uit naar de vele lente- en zomerdagen in de tuin. Dan lees ik boeken, doe ik ’s ochtends yoga of mediteer ik op het terras. Dit is ook een ontzettend gezellige plek om samen te zijn met vrienden en familie, of om een barbecue te houden… Mijn gedachten dwalen af terwijl ik hierover begin te mijmeren. Naast me ligt een boek over borstvoeding waar ik onlangs in begonnen ben. Weer bedenk ik me hoe geweldig het is om bezig te kunnen zijn met zaken waarvan je hart opspringt als je eraan denkt, en hoe hard mijn leven veranderd is de laatste jaren, in positieve zin.

De verandering begon voor mij 3 jaar geleden, toen we allemaal zoveel mogelijk moesten thuiswerken. Deze aanpassing van werken op kantoor naar elke dag thuis, dwong me om een waarheid te trotseren die ik al eventjes aan het ontwijken was. Namelijk, dat ik mijn plezier en drive niet haalde uit het werk zelf, maar uit mijn collega’s. Plots werd het me kristalhelder: dit wilde ik niet meer. Elke ochtend ik achter mijn computer ging zitten was een gevecht met mezelf. Ik voelde me moe, neerslachtig. De weken en maanden na dit besef werd dit gevoel steeds sterker, ik kon het niet langer negeren. Ik wilde iets doen dat me écht interesseerde, passioneerde zelfs. Maar wat? Een opleiding volgen tot vroedvrouw was iets wat al meermaals door mijn hoofd geschoten was. Ik was zelfs naar een opendeurdag gaan kijken op de Odisee Hogeschool. Maar de combinatie werken en tegelijk een opleiding volgen bleek niet zo eenvoudig, en terug 3 jaar fulltime naar school gaan hield me, zeker op financieel vlak, tegen. Iets in de psychologie dan? Of iets heel anders, in een boekenwinkel? Reisbegeleiding?

Ik voelde met net als Assepoester: elk schoentje wrong toch een beetje. Geen enkele job voelde precies goed aan. Maar je kan altijd rekenen op het Universum om je op weg te helpen als je vastzit.

Op een dag vroeg een goede vriendin me (die me al een paar keer heel goede raad had gegeven): “heb je al eens gehoord van een doula? Dat lijkt me nu eens echt iets voor jou!”. BAM. Dat wekte onmiddellijk mijn interesse op. Ik zocht er het één en ander over op en het klikte, in mijn hart en in mijn hoofd. Dit is wat ik wilde doen. Zo kon ik, net als een vroedvrouw, bezig zijn met zwangerschappen en aanwezig zijn bij geboortes, én kon ik optimaal mijn EQ en empathisch vermogen inzetten, mijn intuïtie en gevoel. Het voelde als een droom, als thuiskomen bij jezelf. Later zou ik ontdekken dat mijn drijfveer mijn eigen vroeggeboorte was, op dat moment was ik me daar nog niet van bewust.

Een paar maanden later startte ik de opleiding. Al tijdens het eerste opleidingsweekend wist ik dat ik de juiste keuze gemaakt had. Het resoneerde zo met wie ik diep vanbinnen was. De ontmoetingen met gelijkgestemde zielen opende een wereld waarnaar ik al lang zoekende was.

Ondertussen is het theoretische luik afgerond. Nu ben ik bezig mijn doula begeleidingen als stagiair te doen. Hierbij begeleid ik zelfstandig, met steun van mijn mentor, drie koppels (of mama’s) tijdens de zwangerschap en bij de bevalling. Eentje is gedaan, nog twee te gaan! Wanneer de stages succesvol afgerond zijn, mag ik mezelf een gecertificeerde doula noemen 😊

Een klein jaar na het starten van de doula opleiding heb ik de stap durven zetten om mijn toenmalige job op te zeggen en heb een parttime job gevonden als bibliotheekmedewerker. Iets waar ik ook nog elke dag ontzettend blij om ben: boeken zitten eveneens in mijn hart.

De tijd staat niet stil: intussen heb ik een aantal bijkomende opleidingen gevolgd: als HypnoBirthing® docent en om babymassage en Rebozomassage te geven.. Het plan is om er nog te volgen en mij verder te verdiepen in al deze materie. Op het juiste moment. Go with the flow. Want dat werkt ook altijd het beste.

Mijn toekomstige blogs zullen gaan over allerlei onderwerpen (wel te maken met baby’s, zwangerschap en geboorte natuurlijk), mijn mening over bepaalde artikelen of een verduidelijking ervan, over mezelf, mijn ideeën en gedachten.

Dit is het begin van een mooi verhaal en ik ben zo blij om dit met jullie te mogen delen!

Liefs,

Katrien